Adiunkt w Zakładzie Zbiorowych Stosunków Pracy, Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych. Socjolog; doktorat w 2002 r. na podstawie rozprawy Retoryka kwestii społecznej. Konstruowanie i instytucjonalizacja ubóstwa w perspektywie historycznej, której przedmiotem były wzory nadawania formalnego charakteru społecznej reakcji na biedę w systemie politycznym, na przykładzie prac Sejmu nad ustawą o opiece społecznej w latach 1918-25, i ustawą o pomocy społecznej po 1989 roku. Specjalizuje się w problematyce marginalności społecznej (także w kontekście rynku pracy) i zajmuje procesami formowania się underclass jako nowego elementu struktury społecznej, teorii i praktyce przeciwdziałania biedzie i historii ubóstwa w Polsce. W obszarze jego zainteresowań lokują się także: metodologiczne problemy wdrażania i ewaluacji programów społecznych, teorie problemów społecznych, dewiacji i kontroli społecznej, problematyka społeczeństwa obywatelskiego i demokracji partycypacyjnej. W Instytucie Socjologii UW prowadzi dydaktykę w zakresie problemów społecznych, socjologii dewiacji i kontroli społecznej (w tym medykalizacji problemów społecznych), public policy, ewaluacji programów rynku pracy i metodologii tzw. action research. Stypendysta Fundacji Nauki Polskiej w 1999 r., fundacji International Research and Exchange Board w 1999, Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta w 2006. Odbył staże w School of Public Policy oraz w Welfare Reform Academy na Uniwersytecie Maryland, na uniwersytetach w Pittsburghu i Madison w USA. Obecnie sekretarz Komitetu Socjologii PAN i Sekcji Dewiacji i Kontroli Społecznej PTS.